SLOW LEARNING – ELEMENTY RELAKSACJI WSPOMAGAJĄCE NAUKĘ

We współczesnym świecie nie toleruje się porażki, a media kreują ideał osoby zadowolonej

z życia, zamożnej, wykształconej. Większość ludzi chce za wszelką cenę ów ideał doścignąć. Chcąc uzyskać taki status materialny, który zapewni im życie jak z reklamy, pracują ponad siły, w ich życiu brak jest spontaniczności. Wszystko mają zaplanowane, zorganizowane, pod kontrolą. Takie zachowania przenoszą się na różne aktywności życiowe, a wielu dorosłych wymaga od swoich dzieci, że również podporządkują się tym „wymogom”.

Współczesna szkoła także w dużej mierze działa zgodnie z tym kanonem. Nauczyciele są zobowiązani do realizacji podstawy programowej, są poddawani ocenie, a funkcjonowanie szkoły i wyniki nauczania – ewaluacji. To wszystko sprawia, że codzienność szkolna zaczyna

przypominać wyścig szczurów. Uczniowie są przemęczeni, niechętnie realizują szkolne obowiązki, a te przypominają pracę zawodową. Analizując bowiem tydzień szkolny przeciętnego ucznia, można wyliczyć, że pobyt w szkole i sprawy związane z edukacją zabierają mu ponad 40 godzin tygodniowo. Uczeń zatem funkcjonuje niczym pełnoetatowy pracownik. Ponadto szkoły, aby uzyskać lepsze efekty i „zmotywować” uczniów, napędzają niezdrową rywalizację, której negatywne skutki przesłaniają pozytywne efekty. Dlatego warto wdrażać uczniów do współpracy, zachowując jednocześnie pewnego rodzaju równowagę między możliwościami dzieci a stawianymi im wymaganiami.

Z literatury przedmiotu wynika, że niewiele osób czerpie korzyści płynące z rywalizacji.

Wśród wynikających z niej pożytków wymienia się:

• wzrost motywacji,
• budowanie ambicji,
• podwyższenie samooceny i wzmocnienie poczucia własnej wartości,
• zaspokojenie potrzeby osiągnięć,
• czerpanie radości z „pokonania” przeciwnika,
• oswojenie z porażką.

Dużo częściej obserwuje się jednak straty, jakie przynosi rywalizacja. Ewa Puchała wskazuje następujące:

• obciążenie emocjonalne,
• ciągły stres,
• poczucie osamotnienia,
• lęk przed negatywną oceną,
• konflikt między „ja” realnym a „ja” idealnym (brak zgody na odprężenie),
• presja, przymus bycia najlepszym, utrzymania się na szczycie,
• niskie poczucie własnej wartości w razie jakiejkolwiek porażki (nieutrzymania się „na górze”),

Aby przeczytać dalszą część artykułu,
Zaloguj się



Aleksandra Kubala-Kulpińska

Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 1 w Piekarach Śląskich