Świat jest teatrem… Aktorami ludzie, czyli o iluzji teatralnej

Wymagania podstawy programowej:

Klasy IV–VI. I. Kształcenie literackie i kulturowe.

2. Odbiór tekstów kultury.

Uczeń:

9) wyodrębnia elementy składające się na spektakl teatralny (gra aktorska, reżyseria, dekoracja, charakteryzacja, kostiumy, rekwizyty, muzyka […]).

Przygotowanie do lekcji:

karteczki w 3 kolorach wyznaczające podział na 3 grupy, duże kartki z flipchartów, maska teatralna, cylinder, kartki z zapisanymi nazwami ról oraz związków frazeologicznych, reprodukcja obrazu Tadeusza Makowskiego "Teatr dziecięcy" wyświetlona na tablicy multimedialnej.

Kryteria sukcesu:

• rozumiem pojęcie iluzji teatralnej,
• znam elementy składające się na spektakl teatralny,
• umiem zbudować krótką etiudę wykorzystującą środki aktorskiego wyrazu, rekwizyt,
• stosuję w wypowiedzi słownictwo teatralne,
• umiem zająć stanowisko i wyrazić opinię o własnych doświadczeniach teatralnych i potrzebie uczestnictwa w kulturze teatralnej,
• znam związki frazeologiczne tematycznie związane z teatrem.

Przebieg lekcji:

1. Uczniowie wchodzą do klasy i wybierają kolory karteczek (3 kolory do wyboru), co jest sygnałem podziału na grupy i siadają do przygotowanych stolików. Na stolikach leżą duże kartki z flipchartów.
2. Nauczyciel wchodzi do klasy z cylindrem i z ukrytą w nim maską teatralną oraz karteczkami. Prosi jednego z uczniów – asystenta o sięgnięcie do cylindra. Ten wydobywa maskę. Nauczyciel prosi ucznia o jej założenie. Zadaniem uczniów jest dopisanie słów skojarzeń do słowa: MASKA (np. zmiana, rola, udawanie, iluzja).
3. Ćwiczenia wprowadzające ze słowem "iluzja".

Uczniowie dopisują synonimy do wyrazu "iluzja" (np. złudzenie), a następnie słowa, które brzmią podobnie i układają z nimi zdania.

Np.: Iluzjonista – Znany iluzjonista oczarował widzów swoim pokazem sztuczek magicznych.

Iluzjonistyczny – Artysta gra z widzem za pomocą sztuczek iluzjonistycznych.

(karta pracy, załącznik 1)

4. Wprowadzenie do tematu lekcji – zastanawianie się nad tym, dlaczego iluzja jest taka ważna w teatrze (przedstawienie celów lekcji oraz kryteriów sukcesu – uświadomienie sobie roli iluzji, czyli nazywanie i doświadczanie najważniejszych cech teatru).

Burza mózgów i zapisywanie odpowiedzi w postaci mapy mentalnej, np.

Dlaczego iluzja jest ważna w teatrze:

• można wcielać się w różne role,
• można przeżyć nowe doświadczenia,
• można czuć się jak magik, iluzjonista,
• można ulec magii stworzonego w teatrze świata,
• przenieść się w wyobraźni do nowego miejsca,
• można być kreatorem/twórcą.

5. Uczniowie zastanawiają się, kto odpowiada za iluzję w teatrze.

Np.: twórcy teatru, aktor, reżyser, scenograf, kompozytor, choreograf.

6. Najważniejsza osoba w teatrze – aktor.

Kim jest AKTOR?

Uczniowie siadają do stolików i podzieleni na 3 grupy tworzą plastyczny wizerunek aktora, tak by w tym wizerunku wyeksponować jego najważniejsze cechy (wykorzystują kolorowy papier, gazety, włóczkę, bibułę, klej). Zapisanie 5 cech uznanych przez grupę za najważniejsze w pracy aktora.

7. Prezentacja pracy przez grupy. Tworzenie listy cech aktora na tablicy multimedialnej.

Aby przeczytać dalszą część artykułu,
Zaloguj się



Anna Rogala-Goj

Nauczycielka, polonistka, wychowawczyni, arteterapeutka.