Wstęp
Lubię nowinki techniczne. I lubię od czasu do czasu wprowadzać je na lekcjach języka polskiego. Nie zawsze. Nie wyobrażam sobie na przykład zabawy z wykorzystaniem narzędzi social mediów przy omawianiu „Quo Vadis”. Poszukuję jednak bezustannie atrakcyjnych sposobów pracy nad lekturami, by teksty te nie kojarzyły się tylko z przykrym obowiązkiem. Czasami organizuję teatr cieni czy teatr papierowy (kamishibai), czasami zachęcam młodzież do zabawy z wykorzystaniem technik dramowych (np. pantomimy), a czasami do nagrania własnego filmu (młodzież zwłaszcza lubi uwspółcześnianie wszelkich tekstów). Czasochłonne, angażujące, ale gwarantujące mnóstwo dobrej zabawy i znakomite efekty jest nagrywanie filmu metodą animacji poklatkowej.
Nastrojowość, niezwykłe wydarzenia, ożywiona przyroda, fantastyczne postacie… – oto wyzwania stojące przed autorami adaptacji filmowej „Świtezianki” Adama Mickiewicza – lektury obowiązkowej w klasie VII lub VIII.
Niniejszy tekst stanowi konspekt lekcji, w którym skoncentruję się przede wszystkim na części technicznej, związanej z nagrywaniem filmików.
Temat/cel lekcji: Analiza ballady „Świtezianka” Adama Mickiewicza, nagranie filmu na podstawie dzieła.
Wymagania sprzętowe:
- telefon komórkowy,
- statyw,
- program do montażu (np. VideoShow),
- komputer,
- projektor.
Przebieg zajęć nr 1 (2 godziny):
- Uczniowie otrzymują kartki z tematem, celem oraz kryteriami sukcesu (nacobezu) do wklejenia w zeszycie.
- Chętny uczeń odczytuje głośno tekst Adama Mickiewicza „Świtezianka”.
- Uczniowie (wybierani losowo) opowiadają przebieg wydarzeń opisanych w balladzie.
- Uczniowie zapisują cechy ballady (zgodnie z wykładem nauczyciela) oraz wskazują je w utworze. Zagadnienia, które trzeba poruszyć [1]:
- ballada jako gatunek synkretyczny (elementy epickie, liryczne i dramatyczne),
- obecność elementów fantastycznych („balladowy teatr niezwykłości”[2]),
- obecność wierzeń ludowych, mądrości ludowych,
- rola przyrody w tekście (tworzenie nastroju, wymierzanie sprawiedliwości),
- wyraźnie zarysowane wydarzenie,
- problematyka moralna winy i kary.
- Uczniowie omawiają budowę utworu (strofa stanisławowska [3]) oraz wskazują środki stylistyczne w tekście (zwłaszcza powtórzenia, stałe epitety).
- Nauczyciel objaśnia, czym jest animacja poklatkowa oraz omawia, jak ją wykonać. Wymagania:
- Dbamy o tło (aby na zdjęciach nie było widać np. kawałka kaloryfera czy śniadaniówki).
- Wykonujemy zdjęcia obiektów.
- Rekwizyty, które chcemy ożywić, przesuwamy jedynie o kilka milimetrów (pomiędzy jednym a drugim ujęciem).
- W miarę możliwości dbamy o to, by nie zmieniało się światło w trakcie wykonywania serii zdjęć.
- Unieruchamiamy telefon za pomocą statywu (nawet własnej konstrukcji – por. fot. 1).
Fot. 1. Statyw wykonany przez uczniów
- Bezwzględnie uważamy na to, by nie poruszyć niechcący tłem, podkładem, telefonem.
- Wykonujemy ok. 20–30 zdjęć, by stworzyć 1 sekundę filmu!
- Nie kadrujemy poszczególnych zdjęć.
- Przeglądamy zdjęcia, na podstawie których mamy wykonać film, by upewnić się, czy przypadkiem nie sfotografowaliśmy np. dłoni poruszającej rekwizytem.
- Nauczyciel wyjaśnia uczniom działanie aplikacji VideoShow (pokazuje, jakie możliwości ma program).
Najważniejsze informacje:
- Instalujemy darmowy program.
- Wybieramy przycisk „Edit Video”, by utworzyć projekt (fot. 2).
Fot. 2. Pierwszy krok w aplikacji VideoShow
- Z galerii wybieramy zdjęcia – w tej kolejności, w jakiej mają być odtwarzane, a następnie zatwierdzamy wybór przyciskiem „Next” (fot. 3).
Fot. 3. Wybór z...
Aby przeczytać dalszą część artykułu,
Zaloguj się
Marzena Tyl
Doktor z zakresu literatury staropolskiej, nauczycielka i bibliotekarz.
