Teatr ogromny, czyli Stanisław Wyspiański jako wizjoner teatru

Wymagania podstawy programowej:

Liceum: ZAKRES PODSTAWOWY.

I. Kształcenie literackie i kulturowe.

1. Czytanie utworów literackich.

Uczeń:

16) przedstawia propozycję interpretacji utworu, wskazuje w tekście miejsca, które mogą stanowić argumenty na poparcie jego propozycji interpretacyjnej, odwołuje się do znanych mu kontekstów, w tym – jeśli jest to uzasadnione – do kontekstu własnego doświadczenia życiowego lub lekturowego.

Przygotowanie do lekcji: uczniowie przynoszą duże kartki brystolu formatu plakatowego oraz materiały plastyczne przydatne do projektowania plakatu przedstawiającego TEATR OGROMNY.

Kryteria sukcesu

Uczeń:

• uświadamia sobie rolę twórczości S. Wyspiańskiego w reformie teatru w Polsce,
• nazywa cechy teatru Wyspiańskiego,
• projektuje znaki teatru do przedstawienia w myśl cech wyznaczonych przez wizję Wyspiańskiego,
• podejmuje refleksję na temat roli teatru Wyspiańskiego w kulturze i jego kreacyjności.

Przebieg lekcji

1. Wprowadzenie do lekcji poprzez ćwiczenie dramowe.

Uczniowie podzieleni na grupy, formując litery z własnych ciał, układają słowo TEATR. Po wykonaniu ćwiczenia, kończąc zdania, formułują wnioski dotyczące niezbędnych warunków istnienia teatru:

Warunkiem istnienia teatru jest ……………….. (np. obecność widza i aktora).

W teatrze widz poszukuje ……………………….. (np. refleksji, zaskoczenia, zaspokojenia ciekawości, emocji).

Teatr wymaga od aktora …………………………… (np. kreatywności, aktywności, talentu).

2. Postawienie problemu: Jakimi cechami odznaczał się teatr Wyspiańskiego, jeśli twórca jest autorem deklaracji twó...

Anna Rogala-Goj

Nauczycielka, polonistka, wychowawczyni, arteterapeutka.