Język naznaczenia. Antysemityzm i szowinizm we współczesnej polszczyźnie

Metody nauczania:

• nauczanie wyprzedzające,
• praca w grupie,
• praca z tekstem publicystycznym.

Środki dydaktyczne:

– zdjęcia i dokumenty własne – napisy na murach, język internetu, artykuły z prasy itp.

Artykuły: Andrzej Osęka, Kibolska husaria, czyli święty bluzg,www.otwarta.org/wp-content/uploads/2015/03/Bluzg-1.pdf

Słowa, które bolą.Rozmowa z prof. Iwoną Jakubowską-Branicką o pozornej wolności słowa, o druzgocącej sile nienawistnego języka:

www.polityka.pl/tygodnikpolityka/spoleczenstwo/1707416,1,skad-sie-bierze-mowa-nienawisci-i-jak-z-nia-walczyc.read

Adam Kwiecień, Poradnik obywatela, www.bezuprzedzen.org/doc/Poradnik_obywatela.pdf

Strona: www.mowanienawisci.info

Tok lekcji

Nauczyciel kilka dni wcześniej zadaje pracę domową. Prosi uczniów, aby śledzili:

• internet,
• gazety,
• napisy na murach,
• wypowiedzi usłyszane na żywo.

Celem tych obserwacji jest zbieranie materiałów, które uczniowie uznają za mowę nienawiści.Gdy rozpoczyna się lekcja, nauczyciel prosi, aby uczniowie podzielili się swoimi materiałami i refleksją, jaka rodzi się po wykonaniu pracy. Wszyscy prezentują wyniki swoich obserwacji – mogą to być prezentacje pokazywane przez projektor, wycinki z gazet, wypisane na kartce cytaty czy zdjęcia zrobione aparatem fotograficznym. Uczniowie w swobodnej rozmowie wymieniają na ten temat uwagi – gdzie znaleźli napisy, jak przebiegały poszukiwania materiału itp.

Następnie nauczyciel rozdaje karteczki samoprzylepne i prosi, aby na podstawie zdobytego materiału spróbowali określić, czym jest mowa nienawiści. Uczniowie budują takie de...

Agnieszka Tomasik

Doktor nauk humanistycznych, koordynatorka innowacyjnego projektu doskonalenia nauczycieli Kreatywna Pedagogika.