Współczesna szkoła staje przed wieloma wyzwaniami. Z jednej strony nauczyciele muszą mierzyć się z ciągle zmieniającą się rzeczywistością oraz z problemem polegającym na tym, że młodzi ludzie coraz więcej czasu spędzają w wirtualnej rzeczywistości. Z drugiej – pojawiają się liczne wyzwania społeczne, które również generują dużo trudności na polu edukacji. Nie da się więc ukryć, że kluczowe w tym obszarze staje się znalezienie odpowiednich metod pracy i działań, które będą w stanie stymulować rozwój młodych ludzi i przyczyniać się do świadomego opanowywania przez nich różnorodnych materiałów.

Nauczanie wielozmysłowe

W celu sprostania wspomnianym wyzwaniom konieczne jest korzystanie z innowacyjnych strategii i metod pracy. Zgodnie z jedną z koncepcji na każdych zajęciach powinno się proponować uczniom takie aktywności, by móc oddziaływać na nich wielozmysłowo i polisensorycznie. Jednakże aby mogło się to odbywać w sposób świadomy i planowy, nauczyciel powinien posiadać wiedzę na temat tego, jakie style uczenia prezentują uczniowie oraz jak można oddziaływać na zmysły.

Każdy człowiek jest inny i w zupełnie inny sposób analizuje bodźce dochodzące do niego ze środowiska. Nad wyraz ciekawy wydaje się fakt, że dzięki odpowiedniej stymulacji można nie tylko znacznie poprawić koncentrację, pamięć, uwagę i skupienie, ale również wzmocnić samoocenę dzieci i ich umiejętność rozwiązywania problemów. Warto bowiem wiedzieć, że zdecydowanie bardziej efektywne jest uczenie się z wykorzystaniem zmysłów, zwłaszcza w sytuacji, kiedy wykorzystuje się więcej niż jeden kanał sensoryczny. Takie działanie przyczynia się bowiem do tego, że nowe wiadomości są szybko zapamiętywane i zdecydowanie lepiej zrozumiane. Równie ważne, o ile nie ważniejsze, jest również to, że proces edukacyjny staje się dużo ciekawszy, przynosi więcej satysfakcji jego uczestnikom i pozwala na odniesienie sukcesu.

Czym jest nauczanie wielozmysłowe?

Nauczanie wielozmysłowe polega przede wszystkim na tym, że w procesie edukacyjnym nauczyciel podejmuje różnorodne działania, mające na celu zaangażowanie wielu kanałów sensorycznych. W tym celu wykorzystuje ciekawe metody, techniki i strategie pracy, dzięki którym może działać na ucznia symultanicznie bądź też w zbliżonym czasie. Sprawia to, że młody człowiek doświadcza jednocześnie stymulacji wizualnej, słuchowej i kinestetycznej, jak i smakowej i węchowej, jeśli tylko jest taka możliwość. Pedagodzy nie powinni również zapominać o tym, że nieodłącznymi elementami są tu aktywność ruchowa oraz zaangażowanie uczniów.

Korzyści z nauczania wielozmysłowego

Warto mieć świadomość, że nauczanie wielozmysłowe przyczynia się do osiągania takich korzyści w rozwoju dziecka jak:

  • umiejętności pracy w grupie, współdziałania;
  • umiejętności samodzielnego uczenia się, poszerzania swojej wiedzy i zdobywania coraz to nowych doświadczeń;
  • kształtowanie zdolności do radzenia sobie z pojawiającymi się problemami;
  • wzmacnianie umiejętności organizowania swojego czasu, planowania go;
  • budowanie poczucia własnej wartości.

Takie działanie sprzyja również poznawaniu siebie i własnych umiejętności oraz dokonywaniu adekwatnej, zgodnej z rzeczywistością samooceny. System pracy wielozmysłowej jest także niezwykle pomocny w edukacji dzieci z trudnościami w uczeniu się, dzieci z zaburzeniami rozwojowymi (np. ze spektrum autyzmu) oraz dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, w tym wieloraką.  

Rozpoznawanie preferencji uczniów

Warunkiem osiągnięcia satysfakcji i radości z działań edukacyjnych jest dokładne poznanie uczniów, ich potrzeb i możliwości. Przydatne w tym celu jest sprawdzenie, który z kanałów sensorycznych jest dominujący i jakie preferencje związane z uczeniem się przejawiają uczniowie. Pomoże to znaleźć odpowiednie metody i formy pracy dopasowane do konkretnego dziecka, a w konsekwencji będzie skutkowało osiąganiem lepszych wyników w nauce. Wyróżnia się następujące style uczenia:

  • Wzrokowcy – są to te osoby, które najchętniej korzystają ze wzroku jako głównego kanału sensorycznego. Zdecydowanie preferują pokazy, oglądanie ilustracji, wykresów, zdjęć. Jednocześnie dbają o to, aby mieć porządek w notatkach. Chętnie korzystają z kolorów lub zakreślaczy, żeby zaznaczyć najistotniejsze fragmenty tekstów czy zdań. Łatwiej przychodzi im czytanie informacji, które są uporządkowane graficznie. Nauczyciel w pracy z nimi powinien stosować odpowiednie słownictwo, odnoszące się do ich preferencji. Może więc tak formułować polecenia, aby pojawiały się w nich słowa: „wyobraźcie sobie”, „popatrzcie”, „spójrzcie”, „widzę”.
  • Słuchowcy – osoby, u których dominującym zmysłem jest słuch. Chętnie słuchają innych osób, ale lubią również sytuacje, w który oni sami mogą się wypowiedzieć. Preferują takie formy jak wykład, rozmowa oraz dyskusja. Czują się lepiej, gdy mogą na głos powtarzać materiał, który muszą opanować. Zdecydowanie bardziej preferują polecenia podawane w sposób werbalny. W swoich wypowiedziach pisemnych są dość oszczędni, unikają długich opisów. W trakcie czytania zdarza się, że poruszają ustami. Bywa, że szybko się rozpraszają. Nauczyciel powini...

Aby przeczytać dalszą część artykułu,